Memoirs 3

Samenvatting

De auteurs hebben het zuidelijke gedeelte van het  “Massif devillien” van Grand-Halleux (Oostelijke Ardennen) magnometrisch geëxploreerd en hebben een magnometrische kaart van het onderzochte gebied getekend. Ze hebben gidsniveaus ontdekt bestaande uit in het Devillien ingeschakelde magnetiethoudende fyllieten,en hebben de volgende conclusies kunnen trekken :

1° Er bestaan twee continue magnetiethoudende gidsniveaus waarvan de ene dicht bij de bovengrens van het Devillien ligt en de andere onder de zogenaamde “Kwartsieten van Hourt ”.   Plaatselijk beslaat er boven het onderste niveau een derde magnetiethoudende laag.

2° De “Hourt Kwartsieten ”, die men tot heden toe als de oudste afzettingen van het massief  (Dv1) beschouwde, zijn integendeel  maar een locall facies hiervan onder vorm van een grote lens, met een zwakke helling naar het Zuiden en die tussen de twee magnetiethoudende niveaus ligt.

3° De afzellingen van het  Devillien  vormen de sedimenlaire substratum van het Revinien. Ze komen dus niet aan de oppervakte in een tektonisch venster.

4° De sructuur van de zuidelijke vleugel van de antikline van Grand Halleux is vrij eenvoudig. Men vindt er zwak naar hel Zuiden hellende lagen, onderbroken door steile lagen over korte afstanden en door tegengestelde verschuivingen.

5° De gehele structuur is verbrokkeld door talrijke transversale verschuivingen met weinig verzet.

Résumé

Les auteurs ont levé une carte magnétique détaillée de la partie méridionale du massif devillien de Grand-Halleux. Grâce à la présence de niveaux de phyllade à magnétites interstratifiés dans les terrains devilliens, l’étude de la carte magnétique permet aux auteurs de tirer les conclusions suivantes :

1° Dans ce massif  il existe deux niveaux continus de phyllade à magnétites. Le supérieur se situe vers le sommet du Devillien et l’inférieur sous les  “quartzites de Hourt ”. Ce dernier est localement surmonté par un troisième  niveau.

2° Les “ quartzites de Hourt ” (Dv1) considérés jusqu’à présent comme les terrains les plus anciens du massif, sont au  contraire un facies local formant une grande lentille, en plateure pied sud, intercalée entre les deux niveaux de phyllade à magnétites.

3° Les terrains devilliens constituent le substratum sédimentaire du Revinien. Ils n’apparaissent donc pas en surface grâce à une fenêtre tectonique.

4° La tectonique du flanc sud de l’anticlinal devillien de Grand-Halleux est simple. On se trouve en présence d’une grande plateure pied sud avec failles inverses et petits dressants.

5° La grande structure tectonique est découpée par de nombreuses failles transversales de faible rejet.

Abstract

The authors have surveyed magnetometrically the southern part of the  “Massif devillien” of Grand-Halleux (East-ern Ardennes) and have drawn a magnetometric map of the explored area. They detected marker-horizons consisting of magnetite-bearing phyllites embedded in the devillian strata, which led them to draw  the following conclusions based on the magnetometric map :

1° There are two continuous marker-bands of the type mentioned, the upper one lying near the top of the Devillian, the lower one below the so-called “Hourt Quartzites”.  Locally a third band exists above the lower horizon.

2° The “Hourt Quartzites”, which have been up to now considerer as the oldest strata (Dv1) outcropping in the massif, are in fact a facies only locally developped as a large lenticle, gently dipping south and intercalated in between the two magnetite-bearing marker-bands.

3° The devillian strata build up the sedimentary substratum of the Revinian. They do not outcrop in a tectonic window.

4° The pattern of the southern limb of the devillian anticline of Grand-Halleux is a simple one. It consists of beds gently dipping southwards interrupted only by high-angle dips over short distances and by reverse faults.

5° The whole structure is disrupted by numerous transverse faults with little offset.